DADDYmatters: voor het eerst papa

Reinhardt is 10 jaar samen met zijn vrouw Eline en samen verwachtten ze eind april hun eerste kindje. Zwanger worden ging niet van een leien dakje, maar sinds ze het goede nieuws kregen, is er alleen maar blijdschap en geluk! Reinhardt deelt met ons zijn beleving als toekomstige papa.

Proficiat met de komst van jullie eerste kindje! Hoe beleef jij de zwangerschap momenteel?

Dankjewel, het voelt echt als de perfecte timing dat ons gezinnetje wordt uitgebreid! Ik vind het zeer leuk en kijk er echt naar uit. Eline straalt echt als mama en ik ben blij dat ze geen last heeft van moodswings. ;-)

Ik ben wel altijd wat zenuwachtig voor de echo’s bij de gynaecoloog. Het is voor ons niet vanzelf gegaan om zwanger te worden dus toen de gynaecoloog zei dat we (eindelijk) een baby’tje zouden krijgen, was dit een heel mooi en gelukkig moment! Zeker de eerste echo was voor mij spannend. Omdat het de eerste keer was, wist ik niet goed wat te verwachten, maar tegelijkertijd keek ik ernaar uit om ons mini-kindje te kunnen zien.

Zelfs nu, in het derde trimester van de zwangerschap, blijf ik elke echo spannend vinden. Als ik ons zoontje dan even kan zien en zijn hartje hoor kloppen, is elke keer een bevestiging voor mij dat alles goed gaat. Ook de baby voelen schoppen als ik mijn hand tegen haar buik leg is super speciaal. Dat kan je echt met niets vergelijken. Dit is echt iets van ons tweetjes en we kijken samen enorm uit naar de komst van ons zoontje!

Je vindt de echo’s altijd spannend, zei je, maar ik kan me voorstellen dat er nog wel zo’n momenten zijn geweest?

Ik was wel wat zenuwachtig voor de NIP-test rond 12 weken. Hieruit zou dan blijken of we een jongetje of een meisje zouden krijgen en of alles voor de rest in orde is (geen genetische afwijkingen). Dit is toch wel een kantelpunt in de zwangerschap. Toen we hoorden dat alles goed was, hebben we meteen onze zwangerschap aangekondigd. We waren zo opgelucht!

Hoe probeer je Eline te steunen?

Ik probeer vooral bij te springen in het huishouden. Ik vind het belangrijk dat zij op tijd rust neemt omdat dat ook voor onze baby het beste is. Tenslotte is dat wat telt, dat alles goed gaat met haar en de baby.

Hoe bereid jij je voor op de bevalling en de komst van jullie zoontje?

Niet eigenlijk, ik ben er niet zoveel mee bezig. Misschien komt dat nog tegen dat de bevalling nadert. Momenteel hoop ik alleen dat ik niet ga flauwvallen.
Wat me wel opviel bij het uitzoeken van babykleertjes, is hoe klein ze wel zijn! Ik ben volgens mij nooit zo klein geweest.

Waar kijk je naar uit, eenmaal de baby er is?

In het weekend ga ik ’s ochtends vaak vroeg wandelen, dan zijn er nog niet veel mensen op de been en het is zalig om de stad te zien ontwaken. Ik kijk er dan ook naar uit om ons kindje mee te nemen in de draagzak op die ochtendwandelingetjes en hem zo alles te laten ontdekken.

Hoewel het heel onwezenlijk is wat er op ons afkomt, kijk ik wel uit naar een lief baby’tje dat in zijn wieg ligt. Ik hoop hem schattige (kerst)kleertjes te kunnen aandoen. Ik kijk zelf een heel jaar uit naar Kerstmis en hoop dat ik hem even enthousiast ga kunnen maken zodat hij ook een echt kerstfanaatje wordt!

Ik wil onze zoon graag vanalles aanleren en zijn vooruitgang en ontwikkeling zien terwijl hij opgroeit. Een baby is heel schattig, maar ik kijk toch ook al uit naar de momenten waarop er al iets meer interactie zal zijn en we samen kunnen spelen en lachen.

Wat voor een papa denk je dat je zal zijn?

Moeilijke vraag. Ik hoop dat ik een leuke papa ga zijn. Ik wil graag dat mijn kinderen goede waarden en normen meekrijgen, beleefd en zelfstandig zijn, veel zullen lachen en spelen en vooral, dat ze gelukkig zijn. Het lijkt me gewoon heel fijn om samen een hecht gezin te vormen en dat mijn kinderen weten dat ze altijd bij ons terecht kunnen.

Het is heel spannend en je kan op voorhand nooit helemaal inschatten wat er op je afkomt bij een eerste kindje. Maar ik kijk er alleszins enorm hard naar uit!